Je wekker gaat. Slaperig loop je naar de badkamer om te zien of je gezicht nog wel op de juiste plaats zit. Dan loop je naar beneden en zet uit automatisme een kop koffie. Je pakt je koffiebeker en bemerkt dat je handen trillen. “Heb ik misschien iets teveel gefeest gisteren?” vraag je jezelf af. “Ben ik te laat naar bed gegaan?”. Je zet een paar stappen en voelt dat je benen wat slap zijn. Er zit iets in je maag, het lijkt wel alsof iemand vannacht een knoop erin heeft gelegd. Je loopt nog een paar stappen en gaat op de bank zitten. Zelfredzaam als je bent pak je je telefoon om Google te raadplegen wat er aan de hand is. In het scherm staat je agenda, en dan weet je natuurlijk waar je last van hebt: wedstrijdspanning! Vandaag is namelijk de dag dat de D1 van DES af mag reizen naar de Korfbal Combinatie Capelle, KCC. Want die stand is natuurlijk in je hoofd geprent; met een overwinning deel je de koppositie met hen en gaan de laatste drie wedstrijden een mooie strijd om het kampioenschap op kunnen leveren in de competitie D-jeugd BK nj-D-082 zoals de competitie liefkozend is benoemd door de KNKV.
Natuurlijk wil je op tijd daar zijn. Dus je stapt in je auto. Iets te snel probeer je te rijden want ja, die spanning he!? En vanzelfsprekend rijden de auto’s voor je langzaam. Tergend langzaam. 85 km/u op de linkerbaan van de snelweg ís ook niet oké maar nu irriteert het je om één of andere reden nog meer dan normaal. Je wil immers geen seconde missen van deze wedstrijd die bol staat van de spanning en verwachtingen. Als dan ook nog eens blijkt dat de helft van het parkeerterrein is afgezet voor twee auto’s van de teststraat, je nergens een lege parkeerplek kunt vinden én een blik op de klok je vertelt dat de wedstrijd gaat beginnen, dan hou je het niet meer. Je zet je bolide op de stoep, je doet de deur op slot, haalt een kop koffie en gaat snel in de zon staan langs het veld: bíjna op tijd voor dé D1 show van vandaag!
Onze helden en heldinnen (wat is het gender neutrale woord hiervoor?) lijken ook wat last te hebben van de wedstrijdspanning. Al snel wordt het 1-0 voor KCC en ondanks wat speldenprikjes van de D1 waarbij bijna de gelijkmaker wordt gescoord, is het duidelijk KCC dat wat sterker uit de startblokken komt. Het wordt al snel 2-0 en een middag vol teleurstelling lijkt zich voor de ogen van de toeschouwers te voltrekken. Dat wordt er niet minder op als DES een strafworp krijgt wegens foutief verdedigen van de tegenstander die wordt gemist en KCC twee minuten later zelfs de 3-0 op het bord zet.
Maar dan worden de mouwen opgestroopt. Het mes gaat tussen de tanden en er wordt uit een ander vaatje getapt. En ik weet niet welke uitdrukkingen en spreekwoorden we hier verder nog op los kunnen laten maar er hangt toch iets moois in de lucht. Niet alleen de spelers maar ook de coaches Megilsja, Indy en Rosalie hebben topoverleg om de wedstrijd toch nog te laten kantelen.
Vlak na het topoverleg wordt er van vak gewisseld (bij de D wordt nog niet om de twee punten gewisseld) en dan gaan we het tweede kwart in van dit duel. En dat een wedstrijd snel kan kantelen hebben we vandaag wel gezien! Al snel scoort Noortje de 3-1 uit een mooie aanval van DES. Een verdiende beloning van de spelers en speelsters die geen van allen het hoofd hebben laten hangen en volledig gefocust zijn gebleven op het behalen van een mooi resultaat vandaag! KCC komt steeds verder en verder onder druk te staan en weet nog maar sporadisch de bal van de eigen helft af te krijgen. Het is dan ook niet de vraag óf de 3-2 gaat vallen maar wannéér die gaat vallen en wie hem gaat maken. Dat is, na zes minuten, Jasmijn die een mooi punt scoort en zo de anschlusstor maakt voor DES. En als zelfs de voorzitter van DES zelf zijn vertrouwen uitspreekt in een goede afloop, tja dan zou niets meer in de weg moeten staan van een goede afloop.
Helaas is het tweede kwart voor het gevoel iets kort (want de tijd gaat altijd sneller als je het naar je zin hebt). Het topoverleg tussen spelers en speelsters vindt plaats en de tactische besprekingen en opmerkingen worden gedeeld. We zijn klaar voor de tweede helft. En als we schrijven “klaar” dan bedoelen we ook “klaar”. Direct na het fluitsignaal laat DES er namelijk geen enkel misverstand over bestaan: wij komen hier voor de volle mep! Juliette scoort al heel snel de 3-3 en ook de eerste voorsprong van vandaag lijkt eraan te komen van Juliette maar helaas gaat deze poging net mis.
DES blijft aanzetten, drukken op extra punten. Erop en eroverheen zoals men dat in wielertermen altijd benoemt. Aanval na aanval wordt afgevuurd op de korf van KCC die van alle ballen die er net niet in zijn gevallen zelfs plekken van slijtage begint te vertonen en haar mooie gele kleur steeds meer verliest. Aan de andere kant komt KCC er bijna niet meer door en wordt ook een andere tactiek gekozen: schieten van afstand. Tot ieders verbazing, en niet in de minste plaats die van de schutster zelf, verdwijnt de bal geruisloos van grote afstand in de korf en wordt het toch, ietwat tegen de verhoudingen in. 4-3 voor KCC. Even zijn de mannen en vrouwen van DES D1 uit het veld geslagen, zeker als ze denken dat de gelijkmaker direct wordt gemaakt maar deze wordt afgekeurd (verdedigd) door de scheidsrechter. Na een hele mooie aanval van KCC wordt het zelfs 5-3. Het is de eerste helft all over again en de inhaalrace moet weer gestart worden.
Toch gaan ze door. Nog een keertje de schouders eronder om maar niet tegen een nederlaag aan te lopen. En die mentaliteit die brengt een team ver. Door goed samenspel komt de bal bij Lukas (met een K wordt aan de kant, ook met een K bevestigd) en verdwijnt de 5-4 in de korf. Er is nog voldoende tijd om de nederlaag af te wenden want we gaan nu het vierde kwart in!
Wederom wordt de korf van KCC weer flink onder vuur genomen. Er worden keiharde duels om de bal uitgevochten waarbij de tegenstander en DES elkaar geen duimbreedte toegeven en in sommige gevallen de bal een tikje wordt gegeven om maar te voorkomen dat de tegenstander de bal krijgt. Verbeten worden de ballen afgevangen en het passen voor een ieder zo moeilijk mogelijk gemaakt. Eén van deze scrimmages leidt tot een poging van Jasmijn die echt maar net mis gaat. Het daarop volgende doorloopje mist ook zijn doel.
Met die instelling kan er maar één ding gebeuren. Het publiek gaat er hartstochtelijk achter staan en alle spelers en speelsters worden keihard aangemoedigd. De “goede pass”, “lekker gelopen” en “wat een mooie bal” vliegen je letterlijk om de oren. Zelfs de coaches worden toegejuicht door de ouders.
En tegen die druk, ook al is die van de tegenstander, is natuurlijk geen enkele scheidsrechter bestand. Na een overtreding tijdens de DES-aanval in de slotfase kan hij dan ook geen enkel ander besluit nemen dan op dit moment, een beladen en cruciaal moment in de wedstrijd, om DES een terechte strafbal toe te kennen. Dan gieren de spanningen natuurlijk door je keel als je op zó een belangrijk moment aan moet leggen vanaf de streep. En hoe dat afliep?
Een loepzuiver punt van Anouk!
Het verdere slotoffensief levert nog wat kansen op maar men slaagt er niet meer in om nog een extra punt te scoren. Met 5-5 eindigt de wedstrijd en mag een ieder tevreden zijn.
Analyse van de spelers en speelsters
Normaliter worden spelers in de krant beoordeeld met een individuele waardering voor hun optreden. In het geval van DES D1 is dat echter onmogelijk. Los van het feit dat alle spelers en speelsters een uitstekende performance op de kunstgrasmat hebben neergelegd, speelt dit team daadwerkelijk als een team. Iedereen wordt even veel betrokken in het spel, iedereen wordt gecoacht door elkaar en op het veld staat er echt een hecht collectief. Een collectief dat zich niet af laat schrikken als het tegen de koploper in de poule in een uitwedstrijd met 3-0 achter staat, maar dan het allerbeste van zichzelf laat zien op het veld. En iedereen die onderdeel van dit mooie team is mag enorm trots zijn op het vertoonde spel, het vertoonde samenspel en de ethiek en werklust die is ingezet. Chapeau team D1!