Spanning en sensatie (vooral in de vierde helft), een succesvolle nieuwe combinatie, blessuretijd zoals we nu ook op WK zien en een aandachtspuntje voor de coaches, vat deze wedstrijd het beste samen.
Warming-up in de kou
In misschien wel het koudste weekend van dit jaar, had elk lid van de E1 nu zijn eigen warming up. Jill deed dat door voorafgaand aan de wedstrijd nog een schaatsrondje op het ijs te maken, Maartje had haar extra thermolegging aan, Tijs schitterde met zijn mooie kerstmuts, Simon liep rond in zijn stoere jasje en Jens had het gewoon niet koud.
De coaches
Vandaag was het de beurt aan de coaches Gijs en Floor. Noa zou op afstand beschikbaar zijn. De coaches waren er snel uit na het zien van de tegenstanders met een lang meisje. Hier moest tactisch gewisseld worden en de grootste heer Tijs zou worden ingezet om het lange meisje af te stoppen. Floor waarschuwde Gijs meteen. Door haar avonduitjes afgelopen week, vreesde zij er nu voor dat haar stem het niet twee wedstrijden zou gaan houden. Gijs begreep deze indirecte communicatie meteen. Vanaf minuut 1 schreeuwde hij door de zaal: “Vrijlopen”, “Je moet jezelf aanbieden!”, “4 seconden!”.
De spanning bouwt op
De eerste twee helften gaan gelijk op. Van 2-2 komt DES E1 op een 5-3 voorsprong. Het team oogt relaxt, misschien wel te relaxt. Want in de derde helft gaat het mis. Maar liefst 4 tegendoelpunten, 5-7. De emoties lopen hoog op. Tijs is ervan overtuigd op tijd te hebben verdedigd. Maartje wordt het zelfs teveel en moet voortijdig gewisseld worden met Jill.
Sensatie
Floor weet het. Nu moet zij haar team gaan oppeppen. “Jullie kunnen nog winnen! Maar neem de tijd om goed te schieten en blijf rennen!”. Met deze wijsheden wordt het team terug het veld in gestuurd. En met de laatste 10 minuten op de klok, weet Tijs meteen die o zo belangrijke 6-7 te maken.
Succesvolle nieuwe combinatie
En daar ontstaat de succesvolle nieuwe combinatie. Het team heeft hard getraind op de doorloop. Maar Avanti kent deze opbouw en bij de start van de doorloop gaan zij met z’n allen voor de speler staan, zodat die de bal niet kan afgeven. Jens kijkt nog een keer extra ver in zijn ooghoeken. Staat Jill daar nou gewoon vrij achter hem bij de paal? Jens draait zich terug om, speelt Jill aan en ze scoort! De coaches zijn blij verrast met deze variant en Floor doet een extra pirouetje. Met deze combinatie komt DES E1 met nog 4 minuten op de klok op maar liefst 9-7!
Blessuretijd
Waar Floor het team toeschreeuwt om rustig aan te doen: “Geen haast”, zit de E1 in een flow. Simon gaat er nog een keer vol voor, helaas mis. Dan roept Floor: ”Simon, je wil niet scoren, maar winnen!”. Hoewel dit een eenvoudige uitspraak lijkt, gaat dit het petje van de E1 toch echt te boven. Het team denkt hard na wat hiermee bedoeld wordt en het wordt gewoon 9-8…..Ondertussen trekt Noa van afstand de scheidsrechter bijna door de telefoon (“Het is toch tijd?”). Maar de scheidsrechter, waarschijnlijk geïnspireerd door het WK voetbal, laat rustig doorspelen. De E1 herpakt zich, negeert de coach en gaat met succes voor de 10-8! En daar is eindelijk het fluitsignaal van de scheids. Een fijne opluchting (ook voor de toeschouwers) en nog wat stof tot nadenken voor de coaches in de aankomende winterstop. Op 21 januari zal DES E1 dit goede spel weer gaan voortzetten.